sera infobrochure - Gezonde vijvervissen

33 6.7 Behandeling van aantasting door visbloedzuigers Diagnose pagina 16 Visbloedzuigers beho- ren tot het geslacht van de ringwormen (Anne- lida), waartoe ook bekende niet-parasiti- sche soorten als de regenworm of tubifex behoren. De visbloedzuiger hecht zich met zijn mondzuignap aan vissen en zuigt hun bloed. Daarbij spuit hij hirudine, een stol- lingsremmende stof, in de wond. De verza- digde worm laat zich uiterlijk na 2 dagen van de vis vallen. Bij het zuigen verwondt hij de huid van de vis (zelden kieuwen of vin- nen). Het bloedverlies zelf – ook door nabloedingen – leidt altijd tot verzwakking, bij kleinere vissen is het soms direct dode- lijk. Vaak ontstaan er op de zuigplek gevaar- lijke secundaire infecties. Bovendien kun- nen de bloedzuigers bij het zuigen stadia van parasieten overdragen, die ze bij het vorige zuigen aan een andere vis hebben opgenomen. Visbloedzuigers of cocons met jonge dieren ervan kunnen met nieuw gekochte vissen, levend voer, waterplanten of op de vijver landende watervogels meekomen. Door vaak water te vervangen, de wormen te ver- zamelen en de stenen, bodem en planten grondig te reinigen kun je de bloedzuiger- populatie uitdunnen en uiteindelijk geheel verwijderen. (Helaas een omslachtige, maar noodzakelijke procedure.) Als het nodig is om bloedzuigers van de vis zelf te verwijderen, b.v. bij massale aantas- ting, moeten de wormen heel voorzichtig, vlakbij de voorste zuignap, met een stompe pincet worden verwijderd. De maag van de worm (het middelste gedeelte) mag daarbij niet samengedrukt worden, omdat de bloed- zuiger dan zijn maaginhoud in de wond uit- braakt en zo het risico op overdracht van een ziekte verhoogd wordt. Hetzelfde geldt voor andere maatregelen die de worm irrite- ren kunnen (er b.v. direct zout op strooien). Het is veiliger, de worm pas uit de bak te verwijderen, wanneer hij de vis vrijwillig ver- laten heeft. sera pond cyprinopur helpt om de bloedzuiger en de door hem veroorzaak- te ziekten te bestrijden. Het gebruik van sera ectopur ondersteunt de genezing van de wond op de zuigplekken en voorkomt onts- tekingen. Visbloedzuiger Visbloedzuiger / Piscicola sp. 6.8 Behandeling van aantasting door kreeftachtigen De grote groep kreeftachtigen (Crustacea) omvat ook enkele parasitisch bij vijvervissen levende soorten. Ondanks de deels mislei- dende namen (b.v. karperluis en ankerworm) en hun vaak ongewoonlijke uiterlijk behoren alle hieronder genoemde parasieten tot de kreeftachtigen. Bloedzuigende kreeftachtigen zijn niet alleen wegens het bloedverlies en de moge- lijke infecties van de zuigwonden een gevaar voor de vissen, maar brengen bovendien ook allerlei ziekteverwekkers van de ene vis naar de andere. Daar komt nog een groep kreeft- achtigen bij, die weliswaar zelf niet parasi- tisch leven, maar voor andere parasieten als gastheer dienen. Zo kunnen vissen door stadia van parasieten infecteren, wanneer ze deze kreeftachtigen eten (Copepoden kunnen bijvoorbeeld gastheer voor lint- wormlarven zijn). Het binnenkomen van deze kreeftachtigen kan worden voorkomen, door van potentieel gevaarlijk vries- en levend voer af te zien (alle sera voers zijn gegarandeerd parasietenvrij) en voorzichtig te zijn bij de nieuwe aanschaf van dieren en planten (b.v. door quarantaine- maatregelen). Let ook op watervogels, die deze kreeftjes mee kunnen brengen naar de vijver. Mochten er ondanks de voorzorgsmaatrege- len parasitische kreeftjes opduiken, wordt er