sera infobrochure - Gezonde vijvervissen

34 Diagnose pagina 18 Behandeling zie hierboven Deze zeugjes behoren eveneens tot de kreeft- achtigen. Enkele soorten parasiteren op vis- sen en zuigen daar bloed. Het bloedverlies en de zuigverwondingen verzwakken de vissen. Parasitische zeugjes Diagnose pagina 17 Behandeling zie hierboven Het kreeftje Ergasilus heeft spitse klemhaken, waarmee hij zich een leven lang aan de kieu- wen van de gastheer vasthoudt. Alleen de vrouwtjes leven als parasieten op de vissen en voeden zich daar met huidcellen. De mannetjes zwemmen vrij in het water. De vrouwtjes vormen twee grote eierzakken aan het achtereind. Aangetaste vissen ver- keren door de voortdurende irritatie van de kieuwen en de intensievere slijmvorming in grote ademnood. Op de kieuwen ontstaan deels irreparabele veranderingen en gevaar- lijke bloedingen. Vaak ontstaan secundaire infecties. Kieuwkreeftje, foto: Dr. Sandra Lechleiter Kieuwkreeftjes / Ergasilus 6.8 Behandeling van aantasting door kreeftachtigen Diagnose pagina 16 Behandeling zie hierboven Karperluizen zijn goede zwemmers. In het vrije water zoeken ze een vis als gastheer en hechten zich met hun twee zuignappen aan diens huid. Daar zuigen ze (soms wekenlang) bloed en veranderen daarbij vaak van zuig- plek. Enkele soorten injecteren bovendien een gif, resp. allergeen, dat tot ontstekings- en vergiftigingsverschijnselen en zelfs de dood leiden kan. Verder kunnen ze bij het zuigen ziekteverwekkers van de ene vis op de andere overbrengen – o.a. de voorjaars- viremie en Erythrodermatitis bij koi. Door bloedverlies is er altijd sprake van verzwak- king van de aangetaste vissen. Vaak ont- staan secundaire infecties. Sommige tot de klasse der Copepoden (roei- pootkreeftjes) horende dieren zijn gastheer voor gevaarlijke parasitische wormachtigen. Wanneer een vis ze eet, kan hij zich op die manier besmetten. Andere soorten Copepoden zijn zelf parasieten (b.v. anker- wormen en kieuwkreeftjes) en als zodanig bedreigend voor de vissen. Deze parasiti- sche Copepoden klemmen zich met specia- le structuren aan vissen vast en zuigen daar bloed. Als aanpassing aan hun specifieke leefwijze is hun lichaamsbouw nauwelijks meer als dat van een kreeftachtige herken- baar. Argulus Karperluis / b.v. Argulus Diagnose pagina 17 Behandeling zie hierboven De kreeft Lernaea wordt door siervishou- ders meestal “ankerworm” genoemd, omdat hij met een vertakt hechtorgaan aan zijn vooreinde diep in de vissenhuid veran- kerd is en een langgerekte lichaamsvorm zonder zichtbare ledematen heeft. Aan het achtereinde bevinden zich bij het vrouwtje twee zakvormige uitgroeisel, waarin zich eitjes ontwikkelen. De vissen raken door het voortdurende bloedverlies en ernstige ontstekingen op de diepe aanhechtings- plaatsen erg verzwakt. Ankerworm / Lernaea sera pond cyprinopur gebruikt. Het gebruik van sera ectopur ondersteunt de genezing van de wond en voorkomt ontstekingen. Consequente hygiënemaatregelen, zoals het meermaals verversen van het water en het zorgvuldig reinigen van stenen, bodemgrond en planten dunnen de populatie kreeftachti- gen uit, tot ze uiteindelijk geheel verdwijnen (bij hardnekkige problemen met parasitische kreeftjes; zie ook de informatie bij sera med Professional Argulol).